Hongerwinter 1944/45
2022-01-16
Dit verhaal heb ik mogen opschrijven voor mijn lieve lieve achternicht Guus. We zouden allemaal wat meer Guus in ons moeten hebben. Bijna 90, blij, lezend en het leven trotserend met al zijn uitdagingen en genietend van wat ze nog kan.
Het is koud, mijn jas geeft niet genoeg warmte voor de snijdende kou die ik op mijn borst voel. Ik probeer mijn gezicht naar beneden te houden om te kou te vermijden en zo wat warmte naar binnen te blazen maar ik moet ook oog op de weg houden om niet weg te glijden van het paadje.
Lees verder…