Ja, wie is die Karin eigenlijk? Karin is een geboren Westzaner maar met de kleipootjes gestagneerd in het zand van Den Helder. Energiek, enthousiast, blij en vastbesloten om de wereld een klein beetje mooier te maken door fijne boeken te schrijven waar je in duikt en mee reist in het verhaal die wat spanning moet geven, je mee sleept naar mooie locaties en waar je aan het eind van het verhaal een beetje blij van bent geworden. Kortom, een zachte thriller met een feelgood sausje.
Karin vertelt: Waar komen de verhalen vandaan?
Er zijn twee boeken uitgegeven, Verstild water in augustus 2020 en Ontwaakt verschijnt eind september 2021, er liggen nog 3 manuscripten klaar, de zesde krijgt langzaam vorm. Ik lees zelf erg veel maar volg ook veel nieuwspagina’s en dan bedoel ik niet alleen de grote kranten maar juist ook de kleine berichten. Op het moment dat ik blijf denken aan bepaalde berichten en hoe kan dat, hoe zou dat, hoe doe je dat dan en wat gebeurt er met jou als persoon en in je omgeving, weet ik dat ik er iets mee moet.
Soms gebruik ik kleine stukjes als aanknopingspunt en verweef ik er andere verhalen door heen. Dat maakt dat het kleine losse verhalen zijn die uiteindelijk iets met elkaar te maken hebben. Het is dus wel echt fictie, ik verzin de dingen soms waar je bij staat, iets waar mijn omgeving tegenwoordig erg veel lol om heeft. Ik zal nooit iets gebruiken wat iemand kwetsbaar maakt of een verhaal herkenbaar terug te vinden is, daar schrijf ik de boeken niet voor.
Mijn intentie is juist om je even in een heerlijk verhaal te laten wegzinken, wat uiteraard de nodige uitdagingen mee trekt, er moet uiteindelijk iets overwonnen worden, maar waar je wel weer een beetje blij uit moet komen. Iets wat herkenbaar lijkt, is dus zuiver toeval.
De omgeving die ik gebruik in mijn verhalen, de ervaringen, herinneringen, plaatsen, dat zijn vaak wel mijn eigen ervaringen waarmee ik hoop dat ik je even heb kunnen laten reizen of een beeld bij je heb kunnen oproepen. Als je de laatste pagina dichtdoet, hoop ik dat je een zucht slaakt omdat het jammer is dat je het uithebt. Als dat zo is, ben ik een zeer gelukkig mens.
