Kerst in Westzaan

Als het keihard gevroren had, zo’n dag als zondag, dat je naar buiten kijkt en de oranje gloed van de zon op de plantjes ziet en de witte strepen door de lucht schieten alsof er iemand met een verfpot lijnen op het voetbalveld heeft getrokken, dan zagen wij, mijn zus en ik, de mooiste bloemen op het raam. Ademloos konden we er naar kijken, gehuld in een warm dekbed, pas bij het ademen op de ramen zag je de bloemen veranderen in fijne straaltjes die naar beneden sijpelden en weg was de betovering.

Lees verder…